بازنگری

دوستان سبز من وقت آن رسیده است که در مورد عملکرد خود بازنگری کنیم. اکثر ما فعالانی در فضای مجازی هستیم، فعالانی که تا جایی که از دستمان بر می آید، برای آگاهی بخشی به ملت عزیزمان تقریبا تمام تلاشمان را می کنیم. حتما تا به حال به این مسئله فکر کرده اید که با وجود فیلترینگ گسترده اقتدارگرایان در میهن بسیار عزیزمان، اکثرا افرادی در تیررس آگاهی بخشی ما قرار می گیرند که خود افکاری نزدیک به ما دارند. اکثریت ما هم به این مطلب آگاهیم که رمز پیروزی پایدار زندگی کردن اعتراض است. همه تا جایی که به زندگیمان لطمه وارد نکند فعالیت می کنیم و این همان اعتراضات مدنی و کم هزینه است. خب حق هم داریم چون حرکتمان بر همین اصل استوار است. اما سوال من اینجاست که آیا واقعا از تمام ظرفیت های موجودمان استفاده کرده ایم؟
یک مثال ساده همین کلیپ های هنرمندانه ایست که روزی چند تا از آن ها را از سایت های مختلف خصوصا یوتیوب دانلود می کنیم. انصافا تا به حال چقدر از توان خود را برای پخش کردن این کلیپ ها پخش کردیم؟ چقدر از ما در اقدامی فوق العاده کم هزینه، یک برنامه کانورتر بر روی سیستم خود نصب کرده ایم و کلیپ هایی که از اینترنت می گیریم را به فرمت های قابل خواندن برای تمام موبایل ها مانند تری.جی.پی تبدیل کرده ایم و به روی موبایل خود ریخته ایم و تا جایی که توانسته ایم آن ها را بین آشنا و غریبه پخش کرده ایم؟
قطعا نمی توان منکر قدرت بلوتوث شد که امروز کلیپی در شمال شرق ایران پخش می شود و فردا مردم در جنوب غرب ایران آن را مشاهده می کنند. آیا واقعا ما از این مجرای کم هزینه با تمام توانمان استفاده کرده ایم؟
مثال هایی از این دست زیادند مثلا قبلا یکی از دوستان سبز گمان کنم در بالاترین پیشنهاد داده بود که هر روز یک شعار سبز را بر روی برگی از کاغذ بنویسیم و آن را در جایی از شلوغی خیابان بر روی زمین بیاندازیم. این عمل یک نحوه اعتراض کاملا کم هزینه است. آیا عملی شد؟
نظر شما چیست؟